Interpol BiH raspisao je potjernice za Darkom Mrđom, osuđenim na jedinstvenu kaznu zatvora u trajanju 20 godina za zločine počinjene nad bošnjačkim stanovništvom Prijedora, i Draganom Marjanovićem, osuđenim na 14 godina zatvora zbog učešća u ubistvima civila 1992. na planini Borje kod Teslića, saznaje Balkanska istraživačka mrža Bosne i Hercegovine (BIRN BiH).
Njihovi branoci su naveli da nekoliko mjeseci nisu bili u kontaktu s njima.
Darko Mrđa, kojem je izrečena jedinstvena kazna zatvora od 20 godina, nije se pojavio na izricanju te presude i od tada njegov branilac Ranko Dakić, kako je ovaj advokat potvrdio za BIRN BiH, nema kontakta s njim.
Apelaciono vijeće Suda BiH u augustu ove godine je izreklo jedinstvene kazne Darku Mrđi i Zoranu Babiću – objedinivši im kaznu za ubistva i druga nečovječna djela počinjena nad bošnjačkim stanovništvom Prijedora s presudama koje su im ranije izrečene – te je Mrđa osuđen na 20 godina, a Babić na 35 godina zatvora.
Apelaciono vijeće je utvrdilo Mrđi 15 godina, a Babiću 13 godina zatvora, smanjivši za dvije godinu kaznu koju je izreklo Prvostepeno vijeće, ali imajući u vidu da su ranije osuđivani, izrečene su im jedinstvene kazne od 20 i 35 godina zatvora.
“Darku Mrđi je za krivično djelo ‘zločini protiv čovječnosti’ utvrđena kazna zatvora od 15 godina, te ga je Sud, uzimajući kao utvrđenu kaznu zatvora od 17 godina izrečenu presudom Međunarodnog krivičnog tribunala za bivšu Jugoslaviju, osudio na jedinstvenu kaznu zatvora u trajanju 20 godina. Sud je Zoranu Babiću za krivično djelo ‘zločini protiv čovječnosti’ utvrdio kaznu zatvora u trajanju od 13 godina, te ga, uzimajući kao utvrđenu kaznu dugotrajnog zatvora izrečenu pravosnažnom presudom od 35 godina, osudio na jedinstvenu kaznu dugotrajnog zatvora u trajanju od 35 godina”, navedeno je tada u saopćenju Suda BiH.
Iz Suda je saopćeno da je prvostepena presuda preinačena u odluci o kazni, dok je u ostalom dijelu prvostepena presuda od 30. novembra prošle godine ostala nepromijenjena.
Tom presudom Radenko Marinović, koji je bio optužen s Mrđom i Babićem, oslobođen je optužbi.
Prvostepenom presudom Mrđa i Babić su osuđeni na po 15 godina zatvora.
Babić i Mrđa, bivši pripadnici Interventnog voda pri Stanici javne bezbjednosti (SJB) Prijedor, osuđeni su za zločin protiv čovječnosti zbog učešća u progonu bošnjačkog stanovništva u okviru širokog i sistematičnog napada vojske i policije Republike Srpske (RS).
Mrđa je proglašen krivim da je 20. jula 1992. ubio dva nepoznata civila u zaseoku Sredice na području Prijedora, kao i da je s još dvije osobe istog dana iz naselja Tukovi odveo Saida Sadića, koji je ubijen dva kilometra od kuće. Vijeće je zaključilo da je van razumne sumnje dokazano da je 6. augusta 1992., prilikom transporta zatočenika iz logora “Omarska” na “Manjaču”, Mrđa fizički zlostavljao četiri lica udarajući ih drvenim kolcem i šakama. Prema presudi, po dolasku pred “Manjaču”, Mrđa je iz autobusa izveo Dedu Crnalića i s drugim pripadnicima Interventnog voda ga tukao, usljed čega je ovaj zatočenik preminuo. Vijeće je zaključilo da je optuženi tada učestvovao u premlaćivanju još dva zatočenika.
Mrđa je proglašen krivim i da je sljedećeg dana naredio zatočeniku Jasminu Ališiću da zadavi zatočenika Samira Đafića, što je ovaj i učinio. Kako se navodi u presudi, pripadnici Interventnog voda potom su tukli Ališića, a Babić ga je zaklao nožem.
Babić je osuđen i za ubistva Nezira Kraka i Saida Babića, počinjena također nožem.
Babića je Sud BiH ranije osudio na 22 godine zatvora za ubistva počinjena na Korićanskim stijenama na Vlašiću, a 21 godinu dobio je za ubistva počinjena u prijedorskom selu Čarakovo. Izrečena mu je jedinstvena zatvorska kazna od 35 godina.
Darko Mrđa je pred Haškim tribunalom osuđen na 17 godina zatvora nakon što je priznao krivicu za učešće u ubistvima na Korićanskim stijenama. U oktobru 2013. pušten je na prijevremenu slobodu.
Advokat Dakić je potvrdio da njegov branjenik Mrđa nije imao nikakve mjere zabrane, te da su mu davno ukinute.
Milan Romanić, advokat koji je branio Marjanovića tokom postupka za zločin počinjen na području Teslića, kazao je da je s njim zadnji kontakt imao u aprilu 2019., kada je bila sjednica Žalbenog vijeća Suda BiH na kojoj su iznesene žalbe na prvostepenu presudu.
“Tada smo se čuli, poslije toga nismo, prekinuli smo kontakt. Nije bio na žalbenoj sjednici jer je bio Veliki petak. Nije bio niko od optuženih, samo smo mi branioci došli”, pojasnio je Romanić.
Apelaciono vijeće Suda BiH je također u augustu ove godine smanjilo zatvorske kazne Draganu Marjanoviću, Saši Gavranoviću, Vitomiru Deviću i Zoranu Šljuki na ukupno 59 godina zbog učešća u ubistvima civila počinjenim 1992. godine na planini Borje kod Teslića.
Prvostepenom presudom iz jula prošle godine Marjanović, Gavranović, Dević i Šljuka su osuđeni na po 17 godina zatvora, dok je Dragomir Kezunović osuđen na 14 godina.
Apelaciono vijeće je preinačilo ovu presudu u dijelu koji se odnosi na kaznu zatvora, te osudilo Marjanovića na 14 godina, a Gavranovića, Devića i Šljuku na po 15 godina zatvora. Kezunoviću, za kojim je raspisana potjernica nakon što se nije pojavio na izricanju prvostepene presude, kada je Vijeće saopćilo da mu je određen pritvor, potvrđena je kazna u trajanju 14 godina.
Marjanović, Gavranović, Dević, Šljuka i Kezunović su, kao saizvršioci, proglašeni krivima da su 28 civila, koji su bili zatvoreni u policiji u Tesliću i zatvoru “Pribinić”, u noći između 17. i 18. juna 1992. godine odveli na planinu Borje, gdje su ih ubili.
Prema prvostepenoj presudi, Marjanović je bio komandir voda Vojne policije Teslićke brigade Vojske Republike Srpske (VRS), a ostali optuženi pripadnici tog voda te istovremeno i pripadnici vojnog dijela formacije “Miće”.
BIRN