Na području grada Prijedora biće izgrađene tri zgrade za 100 porodica izbeglih iz Hrvatske i raseljenih u BiH.
Na ovaj javni poziv Ministarstava za izbeglice i raseljene osobe RS, pre četiri godine, prijavila se i Dragica Jandrić, koja je korisnik kolektivnog smeštaja u Ljubiji.
– Posetili su nas ljudi iz Ministarstva i rekli da će nam praviti zgradu u gradu, to svi jedva čekamo – rekla je ona.
Navodi da je izbegla iz Donjeg Vakufa pre 22 godine.
– Živela sam u kući Bošnjaka u gradu, ali kada je on vratio imovinu, morala sam doseliti u Ljubiju, jer je moje sve u Vakufu spaljeno, i tu sam već devet godina – priča Jandrićeva.
Lokalnom akcioni plan socijalne inkluzije na području grada Prijedora usvojen je na poslednjem zasedanju lokalnog parlamenta. Navedeno je da je projekat socijalnog stanovanja trajniji vid zbrinjavanja osoba koje nemaju imovine i neće je nikada steći.
– Socijalno stanovanje će ovim porodicama obezbediti kvalitetne uslove stanovanja, ali i nametnuti plaćanje zakupnine koja je simbolična i znatno niža od troškova stanovanja po tržišnim uslovima – objašnjeno je u ovom akcionom planu.
Kako je istaknuto plaćanje zakupnine izazvaće otpor stanara, koji već dve decenije žive u Kolektivnom centru i ne plaćaju smeštaj.
Sa druge strane, postoje i oni koji nemaju mogućnost to da čine, zbog čega su neophodne subvencije zakupnina ili novčana pomoć.
Projekti za raseljena lica i izbeglice u Prijedoru su pokrenuti, tek pre tri godine. U toku su dva projekta i to Regionalni stambeni program, u toku kojeg će se graditi dve zgrade sa 82 stana za one koji nemaju nikakvu imovinu, a u okviru projekta “Zatvaranje kolektivnih centara” biće izgrađena jedna zgrada za 20 porodica.
Ranijih godina, ova populacija dobijala je besplatno građevinske parcele za kuće i to na mestima bivših poljoprivrednih državnih zadruga.
Međutim, četiri odbornika SDS u lokalnom parlamentu, bila su suzdržana tokom usvajanja Akcionog plana, jer smatraju da ova tema nije detaljno obrađena.
– Legalizacija objekata raseljenih lica je goruće pitanje, od ukupno 5.000 kuća, upotrebna dozvola dobijena je za njih 470, jer grad ima sporove sa vlasnicima parcela na kojima su izgrađeni ti objekti – rekla je Sanja Rađenović, odbornica SDS.
Dodaje da su nezadovoljni što u poslednjem kreditnom zaduženju za infrastrukturu u iznosu od četiri miliona maraka, nije planirano asfaltiranje nijednog puta u izbegličkim naseljima, koji su pretežno makadamski.
– Postavlja se pitanje šta je sa provođenjem Aneksa 7 Dejtonskog mirovnog sporazuma, koji predviđa da onima koji ne mogu vratiti svoju imovinu u FBiH, ona bude nadoknađena. Zato smo predložili da grad finansijski pomogne organizacije, koje se bave ovim problemom – ističe Rađenovićeva.
Prema podacima Ministarstva za izbeglice i raseljena lica RS iz prošle godine, u Prijedoru ima 2.536 raseljenih i 669 izbeglica iz Hrvatske. Iz gradske uprave, procenjuju da je taj broj mnogo veći, jer se mnogi nisu evidentirali iz neznanja, a stanuju privatno kod trećih lica, dok se veliki broj njih odrekao svog statusa radi dobijanja lične karte na deset godina, najčešće iz finansijskih razloga.
U najnepovoljnijem položaju su izbeglice iz Hrvatske, jer ne mogu izvršiti povrat svoje imovine u Hrvatskoj, a ne poseduju imovinu na području grada Prijedora.
Korisnici alternativnog smeštaja
Prema prošlogodišnjim podacima Ministarstva za izbeglice i raseljena osobe RS u Prijedoru ima 197 korisnika alternativnog smeštaja. U individulanom zakupu smeštene su 22 porodice, dok je 69 u nepotraživanim stanovima. U stanovima drugih vlasnika ima 20 porodica, a 58 u stanovima Vlade, dok je 20 osoba smešteno u gerijatriju. U budžetu Prijedora postoji stalna stavka – troškovi finansiranja alternativnog smeštaja i raseljenih osoba u iznosu od 60.000 KM.
EuroBlic